uniwersalną
Encyklopedia PWN
aśwamedha
w staroż. Indiach ofiara z konia, jeden z ważniejszych wedyjskich rytów, najprawdopodobniej pochodzenia indoeur., odprawiany przez króla chcącego potwierdzić swą uniwersalną władzę;
[sanskr. aśramedha],
autonomia
filoz., socjol., teol. Autonomia to niezawisłość woli lub sumienia wykluczająca zależność od determinującego wpływu oddziałujących „z zewnątrz” (zatem heteronomicznych) czynników empirycznych, mających źródło w różnie ujmowanym prawodawstwie Bożym (teonomia) albo pochodzących od jakiegokolwiek autorytetu lub władcy (np. polityczna). W rozumieniu mocniejszym autonomia oznacza możliwość ustanawiania przez podmiot moralny własnych reguł postępowania, przeciwstawianych zarówno empirycznej heteronomii, jak i teonomii; jest traktowana jako centralna kategoria uzasadniająca próby budowania moralności bez etyki przez osoby odpowiedzialne, bo korzystające z autonomii (jak w koncepcjach „moralności ponowoczesnej”, np. u Z. Baumana). W ujęciu słabszym autonomia jest kojarzona nie tyle z wolą, co z sumieniem (lub rozumem praktycznym) podmiotu moralnego, który może samodzielnie ustalać reguły postępowania albo na zasadzie wolności, albo przez uzgodnienie przyrodzonych skłonności i niesprzecznych z nimi obowiązków, odkrywanych raczej niż konstytuowanych przez rozum praktyczny.
[gr., ‘samorząd’],
brytyjski filozof, historyk idei i teoretyk polityki.
pisarz argentyński, wszechstronny erudyta, twórca o wielkiej kulturze literackiej.
Capote
jeden z najbardziej oryginalnych i utalentowanych amerykańskich prozaików XX w..
[kəpọuti]
Truman , właśc. T. Streckfus Persons , ur. 30 IX 1924, Nowy Orlean, zm. 25 VIII 1984, Los Angeles,
ciało całkowicie pochłaniające padające nań promieniowanie niezależnie od długości (częst.) fali, czyli o zdolności absorpcyjnej równej jedności w całym zakresie długości fal.