ultradźwiękowe
Encyklopedia PWN
akustyka
dział fizyki i techniki tradycyjnie obejmujący naukę o dźwięku rozumianym jako zjawisko słyszalne, związane z rozchodzeniem się fal sprężystych w ośrodku gazowym, a w miarę rozwoju także w ośrodkach ciekłym i stałym.
[gr. akoustikós ‘dotyczący słuchu’],
echolokacja
fiz. aktywna metoda poszukiwania, wykrywania i określania położenia (lokacji) obiektów za pośrednictwem sygnałów nadanych (wysłanych przez źródło — operatora);
[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, łac. locus ‘miejsce’],
kanał, wewnątrz którego rozprzestrzenia się fala sprężysta (akustyczna);
obszar wiedzy obejmujący zagadnienia fiz. wykorzystywane w badaniach med. i w praktyce lekarskiej;
urządzenie do wytwarzania fal sprężystych w zakresie częstotliwości od 16 kHz –109 Hz (ultradźwięki);