typ

Encyklopedia PWN

[łac. < gr. týpos ‘odbicie’, ‘obraz’],

metodol. we współcz. metodologii nauk empirycznych obiekt lub konstrukcja pojęciowa (pojęcie typologiczne o charakterze wzorca), służące systematyzacji i opisowi nauk. danej dziedziny rzeczywistości;

typ

[łac. < gr.],

łac. phylum,

biol. kategoria taksonomiczna w systematyce zwierząt i roślin, obejmująca organizmy o jednakowym planie budowy anatomicznej i zbliżonym schemacie rozwoju osobniczego, przynajmniej w niektórych stadiach rozwojowych;

typ

[łac. < gr. týpos ‘odbicie’, ‘obraz’],

teatr, lit. postać o cechach przede wszystkim ponadindywidualnych (przeciwieństwo charakteru);

typ użytkowy,

zootechn. termin używany w hodowli zwierząt na określenie zespołu cech pokrojowych i fizjologicznych zwierzęcia, warunkujących rodzaj jego użytkowości;

typ antropologiczny,

antropol. opis osobników lub zbiorów osobników ludzkich pochodzących z różnych populacji, a posiadających podobny lub zbliżony zestaw cech morfologicznych, tj. przede wszystkim cech metrycznych: wysokość ciała, wymiary puszki mózgowej i twarzy, ich proporcje wyrażone wskaźnikami oraz cechy opisowe, w tym np. kształt i profil czoła, potylicy, nos i jego liczne szczegóły, brwi, wargi, profil twarzy, kształt żuchwy i wiele innych.

typ konstytucyjny, budowa ciała, konstytucja człowieka, somatotyp,

biol. opis ciała ludzkiego z uwzględnieniem całokształtu cech metrycznych i opisowych charakteryzujących jego budowę;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>