tupi guarani

Encyklopedia PWN

grupa ludów indiańskich Ameryki Południowej zamieszkujących środkową i północno-wschodnią Brazylię, północno-wschodnie Peru, wschodni Paragwaj, wschodnią Boliwię, m.in.: Chiriguano, Guarani wschodni, Guarani zachodni, Guarayú, Kamayura, Karipuna, Kokama-Kokamila, Omagua, Potiguara, Sirionó, Tenetehara, Tupinamba;
wielka rodzina językowa Indian południowoamer.;
Indian języki, języki indiańskie,
języki rdzennej ludności Ameryki prekolumbijskiej, do których zalicza się ok. 1000 etnolektów (najniższych jednostek klasyfikacyjnych używanych w klasyfikacji genetycznej, a obejmujących gwary, dialekty, zespoły dialektów i języki), bardzo zróżnicowanych, sklasyfikowanych w ok. 150 rodzinach, najczęściej ze sobą nie spokrewnionych;
Indianie
[hiszp. < gr. < sanskr.],
rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;
szacuje się, że na świecie jest ponad 4000 języków;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia