tunelowa
Encyklopedia PWN
opór elektryczny ujemny, oporność elektryczna ujemna,
właściwość układu (lub elementu) elektr. polegająca na tym, że opisująca układ zależność między zmianami natężenia ΔI i napięcia ΔU prądu elektr. ma, w pewnym określonym zakresie wartości I i U, postać funkcji malejącej;
urządzenie przem. przeznaczone do nagrzewania różnych materiałów (wsadu) do temperatury, w której zachodzą w nich odpowiednie przemiany fiz. lub reakcje chem. przewidziane w danym procesie wytwarzania lub obróbki.
instrumentalne oznaczenie jakościowego i ilościowego składu zewn. warstw atomowych ciała stałego oraz cząstek na nim zaadsorbowanych, a także określenie ich elektr., magnet. i termodynamicznych właściwości oraz elektronowej i krystalograficznej struktury.
fizyk szwajcarski;
przyrząd do badania powierzchni ciał stałych i znajdujących się na nich obiektów, → mikroskop tunelowy skaningowy.
studnia potencjału, jama potencjału,
fiz. obszar, w którym występuje potencjał o małej wartości i który jest otoczony obszarem o potencjale dużej wartości (tzw. barierą potencjału);
