trzepotanie
Encyklopedia PWN
med. postępowanie leczn. mające na celu unieczynnienie ogniska zaburzeń rytmu serca lub nieprawidłowej wewnątrzsercowej drogi przewodzenia impulsów;
barwiarka, w której zarówno kąpiel farbiarska, jak i pasma barwionych włókien znajdują się w ruchu;
buffeting
lotn. wymuszone drgania części statku powietrznego (drgania maszyn) → trzepotanie.
[bạfıtıŋ; ang.],
drgania elementów sprężystych maszyn, zespołów maszyn. i maszyn jako całości;
wrażenie słuchowe (lub zmierzony sygnał) wywołane przez powracający impuls fali sprężystej odbitej od przeszkody, dochodzące do obserwatora (lub odbiornika) z takim opóźnieniem czasowym, które pozwala na odróżnienie go od impulsu fali bezpośredniej;
