trzcinowa

Encyklopedia PWN

nektar
[gr.],
bot. wydzielina miodników (zw. nektariami) będąca wodnym roztworem cukru gronowego, trzcinowego i in. (o stężeniu do ok. 50%) substancji, nadających mu smak, barwę i zapach;
proces poznawania przestrzeni geogr. na Ziemi.
powstała w XVI w. konfederacja 30 plemion indiańskich z Ameryki Północnej należących do grupy Algonkinów, m.in. Appomattac, Chesapeake, Chickahomini, Mattaponi, Pamunkey, Pienketank, Potomac, Rappahannock;
Proust
[prust]
Joseph Louis, ur. 26 IX 1754, Angers, zm. 5 VII 1826, tamże,
fr. chemik i farmaceuta;
sacharoza
[łac.],
cukier trzcinowy, cukier buraczany,
disacharyd nieredukujący zbudowany z α-d-glukozy i β-d-fruktozy;
torf
[niem.],
brunatna lub czarna masa organiczno-mineralna, określana jako kopalne paliwo stałe (wraz z węglem brunatnym i kamiennym; węgle kopalne), zaliczana do skał osadowych;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia