trygonometrycznych
Encyklopedia PWN
mat. funkcje kąta φ, oznaczane symbolami: sinφ (sinus), cosφ (cosinus), tgφ (tangens), ctgφ (cotangens), secφ (secans), cosecφ (cosecans), określone za pomocą wzorów: sinφ = y/r, cosφ = x/r, tgφ = y/x = sinφ/cosφ (dla kątów φ ≠ π/2 ± nπ, gdzie n = 0, 1, 2, 3, ...), ctgφ = x/y = cosφ/sinφ (dla φ ≠ ±nπ), secφ = r/x = 1/cosφ (dla φ ≠ π/2 ± nπ), cosecφ = r/y = 1/sinφ (dla φ ≠ ±nπ).
mat. szereg postaci 
, gdzie współczynniki an, bn są liczbami rzeczywistymi;
, gdzie współczynniki an, bn są liczbami rzeczywistymi;
mat. równanie, w którym niewiadomą stanowi argument funkcji trygonometrycznych bądź cyklometrycznych;
funkcje cyklometryczne, funkcje kołowe,
mat. funkcje odwrotne do funkcji trygonometrycznych, obciętych (obcięcie funkcji) do odpowiednich zbiorów; są to: arcus sinus, arcus cosinus, arcus tangens, arcus cotangens;
paralaksa
astr. zjawisko zmiany kierunku, w którym obserwowany jest obiekt astr., w wyniku zmiany położenia obserwatora, a także kąt między kierunkami do danego obiektu poprowadzonymi z 2 różnych położeń obserwatora.
[gr.],
nazwa stosowana najczęściej do okresu rozkwitu matematyki polskiej, który nastąpił w II Rzeczypospolitej i był skoncentrowany w ośrodkach lwowskim i warszawskim;
