trwałą
Encyklopedia PWN
bot. typ rośliny drzewiastej, która wytwarza nowe, silnie rosnące długopędy w nasadowej części pędu, w związku z czym brakuje wyraźnego pnia;
dziedzina wiedzy o łąkach i pastwiskach jako naturalnych (trwałych), półnaturalnych i przemiennych ekosystemach trawiastych.
metabolizm
arch. nurt w japońskiej architekturze i urbanistyce rozwijający się w latach 60. i 70. XX w.;
[gr.],
demogr. element szerszego pojęcia mobilności (ruchliwości) społecznej; oznacza przesunięcia pozycji ludzi na skali, charakteryzującej ich cechy społeczne, takie jak przynależność do grupy społecznej, grupy zawodowej czy jednostki osiedleńczej;
miejsca więzienia i odosobnienia, pracy niewolniczej i masowej zagłady, organizowane przez władze hitlerowskie 1933–45 na terenie III Rzeszy i krajów okupowanych;
odkształcenie plastyczne, odkształcenie trwałe,
odkształcenie, które nie zanika po usunięciu sił zewn. (następuje trwałe wzajemne przemieszczenie cząstek ciała);
