trwałą
Encyklopedia PWN
dział techniki obejmujący całokształt procesów związanych z wydobywaniem z ziemi kopalin użytecznych, ich przeróbką (wzbogacanie kopaliny) w celu racjonalnego wykorzystania i dostosowania do potrzeb użytkowników; również dział gospodarki.
największa wartość naprężenia, które nie powoduje powstania w materiale odkształceń trwałych (plast.) lub, w przypadku materiałów kruchych, pęknięcia;
jedna z podstawowych kategorii nauk społecznych, zwłaszcza socjologii, pojmowanej nawet jako „nauka o instytucjach, ich genezie oraz funkcjonowaniu” (É. Durkheim).
związki org. o cząsteczkach zawierających trwałe wiązania krzem–węgiel (Si–C);
