trajektoria

Encyklopedia PWN

trajektoria
[łac.],
fiz. → tor.
mat. 2 rodziny linii RR′, dla których każda krzywa z rodziny R przecina każdą krzywą z rodziny R′ pod kątem prostym (np. koncentryczne okręgi i proste przechodzące przez ich środek)
w mechanice statyst. właściwość układów dynamicznych polegająca na równości średnich czasowych funkcji (zależnych od różnych wielkości fiz.), czyli obliczanych wzdłuż trajektorii fazowych układu (P oznacza punkt przestrzeni fazowej, f — dowolną gładką funkcję, t — czas, τ — interwał czasowy, po którym uśredniamy), i średnich obliczanych po odpowiednim zespole statyst. (mechanika statystyczna).
seria amerykańskich statków kosmicznych przeznaczonych do realizacji załogowych lotów na Księżyc, także nazwa programu tych lotów oraz programu badań przeprowadzonych na Księżycu przez astronautów i przyrządy dostarczone na jego powierzchnię w lądownikach statków Apollo.
kwantowanie
[łac.],
kwantyzacja,
fiz. przejście od praw fizyki klas. do odpowiednich praw teorii kwantowej; polega na przyporządkowaniu wielkościom fiz., charakteryzującym stan układu (np. pęd, energia czy moment pędu), odpowiadających im operatorów, spełniających określone warunki (operatory w mechanice kwantowej);
mat. proces stochastyczny (Nt)t0, którego przyrosty są niezależnymi zmiennymi losowymi o rozkładzie Poissona (rozkład zmiennej losowej): dla t > s, NtNs ma rozkład Poissona z parametrem λ(ts), czyli P(NtNs = k) = , dla k = 0, 1, 2, ...;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia