towarzyski
Encyklopedia PWN
rycerstwo
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
taniec towarzyski, pochodzenia brazylijskiego (wywodzący się z tańca batuque), w metrum parzystym (4/4) i szybkim tempie;
formacja kulturowa w dawnej Polsce;
miasto w województwie mazowieckim, pow. grodzki, na Wysoczyźnie Siedleckiej, nad Muchawką (lewy dopływ Liwca); siedziba powiatusiedleckiego.