towarzyski

Encyklopedia PWN

[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],

łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,

warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).

taniec towarzyski, pochodzenia brazylijskiego (wywodzący się z tańca batuque), w metrum parzystym (4/4) i szybkim tempie;

formacja kulturowa w dawnej Polsce;

[szı̣mi],

amerykański taniec towarzyski, rodzaj fokstrota, popularny w USA ok. 1918.

miasto w województwie mazowieckim, pow. grodzki, na Wysoczyźnie Siedleckiej, nad Muchawką (lewy dopływ Liwca); siedziba powiatusiedleckiego.

[slọ^ufoks; ang.] Wymowa

popularny taniec towarzyski, pochodzenia amer., w metrum parzystym, rytmie synkopowanym (synkopa), tempie umiarkowanym;

Materiały dodatkowe