topologii algebraicznej
Encyklopedia PWN
mat. dział topologii algebraicznej poświęcony badaniu przestrzeni topologicznych i przekształceń między nimi: przez rozpatrywanie klas homotopii przekształceń (przekształcenia homotopijne), przez przyporządkowanie przestrzeniom pewnych systemów algebraicznych, np. grup homotopii, oraz przyporządkowanie przekształceniom homomorfizmów tych systemów.
mat. dział topologii algebraicznej poświęcony, podobnie jak teoria homologii, badaniu przestrzeni topologicznych za pomocą przyporządkowanych im systemów algebraicznych, takich jak grupy kohomologii i pierścienie kohomologii;
matematyk amerykański;
matematyk; jeden z czołowych przedstawicieli lwowskiej szkoły matematycznej;
mat. obiekt współcz. matematyki o dość skomplikowanej budowie, służący do badania związków pomiędzy lokalnymi i globalnymi własnościami przestrzeni topologicznych oraz struktur geom. i algebraicznych na takich przestrzeniach;
mat. dział topologii zajmujący się badaniem, gł. za pomocą pojęć algebraicznych, położeń krzywych zwykłych zamkniętych, czyli tzw. węzłów, w trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej ℝ3.
