topologiczna
Encyklopedia PWN
brytyjski fizyk;
mat. dział topologii algebraicznej poświęcony badaniu przestrzeni topologicznych i przekształceń między nimi: przez rozpatrywanie klas homotopii przekształceń (przekształcenia homotopijne), przez przyporządkowanie przestrzeniom pewnych systemów algebraicznych, np. grup homotopii, oraz przyporządkowanie przekształceniom homomorfizmów tych systemów.
brytyjski fizyk;
mat. własność niektórych układów dynamicznych (X, T) odpowiadająca równomiernemu rozprowadzaniu (wymieszaniu) zawartości każdego typowego podzbioru przestrzeni X w całej objętości tej przestrzeni przy wielokrotnym powtarzaniu przekształcenia T. Terminem „mieszanie” nazywa się także sam układ dynamiczny mający własność m. lub działające w nim przekształcenie T. M. jest własnością silniejszą od ergodyczności, która wyraża jedynie nieistnienie istotnie mniejszego podukładu zawartego w (X, T). Intuicyjnemu pojmowaniu równomiernego rozprowadzania odpowiada następująca mat. definicja: jeśli T: X → X jest mierzalnym przekształceniem przestrzeni X w siebie, zachowującym miarę probabilistyczną P (tzn. P(T–1(A)) = P(A) dla każdego mierzalnego podzbioru A zawartego w X), to układ (X, T) ma własność m., gdy dla wszystkich mierzalnych podzbiorów A, B (tj. tych, których prawdopodobieństwa da się określić) zachodzi równość 
.
.
mat. każdy kompleks symplicjalny K, mający tyle wierzchołków a1, a2, ... , an, ile jest elementów skończonego pokrycia przestrzeni topologicznej X zbiorami otwartymi U1, U2, ... , Un (X = U1 
U2 ... Un), oraz spełniający warunek: wierzchołki tworzą sympleks w K wtedy i tylko wtedy, gdy elementy pokrycia o takich samych wskaźnikach jak dane wierzchołki mają niepuste przecięcie;
U2 ... Un), oraz spełniający warunek: wierzchołki tworzą sympleks w K wtedy i tylko wtedy, gdy elementy pokrycia o takich samych wskaźnikach jak dane wierzchołki mają niepuste przecięcie;
mat. przestrzeń Hausdorffa X (przestrzeń topologiczna), której każdy punkt ma otoczenie postaci ℝn/Gx (przestrzeń orbit (mat. ) działania na ℝn grupy skończonej Gx, na ogół różnej w różnych punktach x ∈ X);
