topliwe
Encyklopedia PWN
szkliwo, polewa, glazura,
cienka warstwa szkła utworzona na powierzchni wyrobów ceramicznych, nieprzepuszczalna dla cieczy i gazów, nadająca powierzchni gładkość, barwę, a także zwiększająca wytrzymałość wyrobu.
pierwiastki chemiczne tworzące 4. grupę układu okresowego pierwiastków: tytan (Ti), cyrkon (Zr), hafn (Hf) i rutherford (Rf);
proces trwałego łączenia materiałów topliwych, gł. metali i stopów, przez stopienie brzegów łączonych elementów bez wywierania docisku, z dodawaniem lub bez dodawania spoiwa;
związki chemiczne boru z metalami;
ceramika
nieorganiczne i niemetaliczne materiały otrzymywane w wyniku procesu ceramicznego; także technologia wytwarzania takich materiałów oraz nauka obejmująca badania dotyczące ich otrzymywania, właściwości i zastosowania.
[gr. kéramos ‘ziemia’, ‘glina’; kerameoús ‘wykonany z gliny’],
