toniczny

Encyklopedia PWN

typ wiersza, którego podstawą metryczną jest tok równoakcentowy, realizowany w wersach o różnej rozpiętości sylabicznej i budowie rytmicznej.

kurcz, spazm,

bezwiedne, nadmierne skurcze mięśni;

tanatoza

[gr.],

odruch zamierania,

biol. szczególna postać akinezji i akinemy; całkowite znieruchomienie zwierzęcia, spowodowane bodźcami zewn. wywołującymi tzw. strach bierny, związane z trwałym (tonicznym) skurczem mięśni, który prowadzi do pozy charakterystycznej dla osobnika martwego;

tężyczka, tetania, spazmofilia,

zespół objawów zależny od niedoboru wapnia (gł. zjonizowanego) przejawiający się napadami tonicznych skurczów mięśni szkieletowych, z zachowaną świadomością;

wiersz,

mowa zorganizowana brzmieniowo

akcent

[łac. accentus ‘przyśpiew’],

językozn. wyróżnienie sylaby w wyrazie lub wyrazu w zdaniu za pomocą cechy prozodycznej (prozodia),

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>