tlenie
Encyklopedia PWN
tlen, O, oxygenium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 8;
w. w woj. kujawsko-pomor., w pow. świeckim (gmina Osie), w Borach Tucholskich, u ujścia Prusiny do jez. Żur utworzonego na Wdzie;
ilość tlenu potrzebna do rozkładu (przy udziale mikroorganizmów) związków organicznych zawartych w jednostce objętości wody lub ścieków w temperaturze 20°C (w określonym czasie).
umowny wskaźnik jakości wód, informujący o zawartości w nich związków organicznych oraz niektórych nieorganicznych (np. sole żelaza(II), siarczki), ulegających utlenianiu pod wpływem silnych utleniaczy.
alotropowa odmiana tlenu, o cząsteczce trójatomowej;
oddychanie, respiracja,
zespół procesów fizjologicznych umożliwiających wymianę gazów oddechowych — tlenu (O2) i dwutlenku węgla (CO2) między tkankami organizmu i otoczeniem;
