tlenek żelaza
Encyklopedia PWN
związki żelaza z tlenem:
żelazo, Fe, ferrum,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 26;
gałąź przemysłu obejmująca otrzymywanie metali z: rud i koncentratów, metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych (pyły, szlamy z procesów elektrolizy i elektrorafinacji metali, głównie cynku i miedzi, oraz żużle), złomu (m.in. akumulatorowego), a także recykling oraz przeróbkę plastyczną odlanych do form metali (odlewanie) w zakładach przeróbki plastycznej (walcowniach, kuźniach, ciągarniach, prasowniach, tłoczniach) na półwyroby i wyroby gotowe, znajdujące zastosowanie w gospodarce, a zwłaszcza w przemyśle maszynowym, budownictwie i transporcie.
materiały wykazujące ferromagnetyzm (poniżej temperatury Curie) lub ferrimagnetyzm (poniżej temperatury Néela);
hematyt
minerał, tlenek żelaza Fe2O3
[gr. haíma ‘krew’],
mangan, Mn, manganum,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 25;
