terminowy

Encyklopedia PWN

ekon. jedna z podstawowych kategorii ekonomicznych, która wyłoniła się w rezultacie rozwoju społecznego podziału pracy oraz odejścia od gospodarki naturalnej i barteru.
w prawie podatkowym nie będący podatnikiem podmiot (osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna), obowiązany (z mocy wyraźnego przepisu) do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku na rachunek właściwego organu podatkowego (urzędu skarbowego lub wydziału finansowego urzędu gminy);
Raiffeisen Bank Polska SA
[rạifaizn ˜],
jeden z pierwszych w Polsce zagranicznych banków,
ekon. rynek, na którym są dokonywane transakcje akcjami i obligacjami;
technika
[gr.],
dziedzina ludzkiej działalności, której celem jest oparte na wiedzy (na podstawach naukowych) produkowanie rzeczy i wywoływanie zjawisk niewystępujących w przyrodzie oraz przekształcanie wytworów przyrody;
naukozn. najstarsza z nauk o nauce;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia