terminowy
Encyklopedia PWN
kadar, qadar,
termin w teologii muzułmańskiej oznaczający „przeznaczenie”, bliski terminowi „kismet”;
metodol. porozumienie, umowa, dotycząca używania terminów nauk. w tych samych znaczeniach;
kredyt
ekon. pożyczka, transakcja polegająca na tym, że: jedna ze stron (wierzyciel lub kredytodawca) stawia do dyspozycji drugiej strony środki pieniężne, dobra realne bądź inne świadczenia albo zobowiązuje się pokrywać do określonej wysokości jej zadłużenie bądź wykonywać dyspozycje płatnicze; druga strona (dłużnik lub kredytobiorca) zwraca w ustalonych terminach równowartość wykorzystanych środków, a ponadto płaci kredytodawcy wynagrodzenie za korzystanie z tych środków w postaci oprocentowania (procent) liczonego proporcjonalnie do sumy i okresu wykorzystania kredytu; dla dłużnika otrzymanie kredytu oznacza powstanie zobowiązania (długu).
[łac. creditum ‘pożyczka’, ‘dług’],
ekon. urządzenia księgowe stosowane w jednostkach prowadzących rachunkowość, służące do rejestracji operacji gospodarczych.
lama, tybet. bla-ma,
pierwotnie w Tybecie zaszczytny tytuł nauczycieli buddyjskich odpowiadający sanskryckiemu terminowi guru [‘wyższy’,‘nauczyciel’, ‘mistrz’];
lokata
ekon. operacja finansowa polegająca na ulokowaniu kapitału, czyli jego wydatkowaniu na zakup np. nieruchomości, papierów wartościowych, praw majątkowych w celu zabezpieczenia wartości tego kapitału i powiększenia go;
[łac.],
