teorii poznania
Encyklopedia PWN
dyscyplina filoz., której przedmiotem jest poznanie ludzkie; → filozofia poznania.
filozofia poznania, epistemologia, gnoseologia,
dyscyplina filozoficzna, której przedmiotem są ludzkie poznanie i wiedza.
filoz., naukozn. podstawowa kategoria epistemologiczna (filozofia poznania) oznaczająca zarówno proces p., obejmujący różnorakie czynności i akty poznawcze, prowadzące do zdobywania wiedzy o rzeczywistości, jak i rezultaty tego procesu wyrażane w postaci systemu zdań (sądów), twierdzeń jednostkowych i ogólnych, hipotez i teorii.
koncepcja filoz. zakładająca konieczność postrzegania przedmiotu poznania jako struktury o charakterze hist.-dynamicznym i jednoczesnego nieustannego wiązania wysiłku teoret. z praktyką społ. o charakterze emancypacyjnym, wypracowana w kręgu myślicieli związanych ze szkołą frankfurcką.
