teologiczne
Encyklopedia PWN
żydowski filozof, pedagog, jeden z twórców filozofii dialogu, badacz chasydyzmu.
pisarz fr.; biskup katolicki;
wprowadzanie w społeczeństwach niechrześcijańskich zasad wiary i norm etycznych według nauki Jezusa Chrystusa,
chrześcijaństwo, gr. christianismós, łac. christianismus, christianitas,
religia monoteistyczna i uniwersalistyczna, której istotą jest wiara w Jezusa Chrystusa.
filoz. zbiór zalet charakteru, postawa lub siła moralna wyrażająca się w dążeniu do doskonałości i w przestrzeganiu zasad budzących szacunek.
kwartalnik teol. zał. 1920 we Lwowie jako „Przegląd Teologiczny” (1929–37 wychodził z dodatkiem informacyjnym „Ruch Teologiczny”) w celu przedstawiania wyników badań teologów pol.