teologiczne
Encyklopedia PWN
filoz., religiozn. uczucie skierowane do osoby (miłość: Boga, bliźniego, oblubieńcza, rodzicielska, braterska) lub przedmiotu (miłość ojczyzny), wyrażające się w pragnieniu dla nich dobra (i czynienia go), szczęścia i zachowania ich istnienia.
najznakomitszy polski pisarz polityczny epoki odrodzenia, reformator społeczny, myśliciel i moralista.
Naperville
m. w USA (stan Illinois), nad rz. Du Page, w aglomeracji Chicago;
[nẹıpərwıl],
Newton 
, ur. 4 I 1643 (25 XII 1642 wg kalendarza juliańskiego), Woolsthorpe (hrab. Lincolnshire), zm. 31 III 1727 (20 III), Londyn,
angielski fizyk, matematyk i astronom, jeden z najwybitniejszych uczonych wszystkich czasów.
[nju:tn]
Sir Isaac , ur. 4 I 1643 (25 XII 1642 wg kalendarza juliańskiego), Woolsthorpe (hrab. Lincolnshire), zm. 31 III 1727 (20 III), Londyn,
Ockham , ur. ok. 1300, Ockham (hrab. Surrey, Anglia), zm. ok. 1350, Monachium,
średniowieczny filozof i teolog, pochodzenia angielskiego, franciszkanin.
[ọkəm]
Wilhelm, William of Ockham , ur. ok. 1300, Ockham (hrab. Surrey, Anglia), zm. ok. 1350, Monachium,
katolicki instytut świecki, założony 1928 w Madrycie przez świętego J. Escrivá de Balaguera;
