teologiczne
Encyklopedia PWN
hezychazm
nurt mistyczno-ascetyczny w Kościele wschodnim;
[gr. hēsychía ‘milczenie’],
ojciec Svetozára Miloslava, słowacki pisarz, publicysta i polityk;
symbol. powieść, napisana przez F. Colonnę, wyd. po raz pierwszy w Wenecji 1499;
Ibn Ruszd, Abū al-Walīd Muḥammad Ibn Aḥmad Ibn Rušd, w Europie zw. Awerroesem, ur. 1126, Kordoba, zm. 10 XII 1198, Marrakesz,
arabski prawnik, lekarz, filozof, główny przedstawiciel filozofii arabskiego Zachodu.
w chrześcijaństwie określenie ruchu negującego wszelkie przedstawienia sakralne, głównie Jezusa Chrystusa.
Innocenty III, Lotario di Segni, Lotariusz z Segni, ur. ok. 1160, zamek Gavignano (obecnie w Anagni, Kampania), zm. 16 VII 1216, Perugia,
papież.