techniczną
Encyklopedia PWN
zał. 1949 w Warszawie (do 1961 pod nazwą Państw. Wydawnictwa Techn.);
żywice syntet. przeznaczone do bezpośredniego przetwórstwa (np. do wytwarzania odlewów — żywice lane lub odlewnicze) bądź zastosowania (do klejenia, impregnacji).
politechnika
naukozn. wielokierunkowa wyższa uczelnia techniczna o poziomie uniwersyteckim.
[gr. polýtechnos ‘biegły w wielu sztukach’],
technika
dziedzina ludzkiej działalności, której celem jest oparte na wiedzy (na podstawach naukowych) produkowanie rzeczy i wywoływanie zjawisk niewystępujących w przyrodzie oraz przekształcanie wytworów przyrody;
[gr.],
inżynier, specjalista w dziedzinie mechaniki teoretycznej.
uniwersytet
najstarszy, a zarazem podstawowy typ europejskiej wielowydziałowej wyższej uczelni, mającej prawo nadawania stopni naukowych i łączącej funkcje dydaktyczne (kształcenie najwyżej kwalifikowanych kadr zawodowych i pracowników nauki) z funkcjami naukowymi (prowadzenie prac badawczych).
[łac.],
