tarczyca
Encyklopedia PWN
endokrynologia
nauka o gruczołach wydzielania wewn., czyli dokrewnego, o wytwarzanych przez nie substancjach biologicznie czynnych zw. hormonami i sposobie ich działania w ustroju oraz o chorobach wywołanych zaburzeniami ich czynności lub zmianami anatomicznymi w obrębie tych gruczołów;
[gr. éndon ‘wewnątrz’, krínō ‘oddzielam’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
łagodny nowotwór nabłonkowy, o zróżnicowanym utkaniu, rozwijający się z komórek gruczołów zewnątrz- i wewnątrzwydzielniczych;
różnorodne związki organiczne wytwarzane przez żywe organizmy, regulujące i koordynujące procesy chemiczne w komórkach i tkankach, a pośrednio — wszelkie procesy fizjologiczne, przez dostosowywanie ich do zmieniających się warunków otoczenia.
linienie, linka,
fizjol. proces okresowego zrzucania zewnętrznej, twardej powłoki ciała u stawonogów, zewnętrznej warstwy naskórka u płazów i gadów, także zmiana upierzenia ptaków (pierzenie się ptaków) oraz okrywy włosowej ssaków;
dział medycyny zajmujący się zagadnieniami związanymi z wykorzystywaniem radioizotopów w diagnostyce i terapii;