takt
Encyklopedia PWN
rym
wpółbrzmienie końcowe wyrazów występujące zarówno w poezji, jak i poza nią;
[gr. rhythmós ‘takt’, ‘rytm’],
rytm
muz. jeden z podstawowych elementów dzieła muz., regulujący jego przebieg w czasie;
[gr. rhythmós ‘takt’, ‘rytm’],
rytm
lit. uchwytna dla odbiorcy powtarzalność odcinków tekstu równoważnych pod względem budowy;
[gr. rhythmós ‘takt’, ‘rytm’],
sarabanda
hist. taniec hiszp., prawdopodobnie pochodzenia perskiego, w wolnym tempie, metrum trójdzielnym, z charakterystycznym akcentem na drugiej części taktu;
[wł. < hiszp. < pers.],
przetwornik elektroakustyczny przetwarzający sygnały elektr. na sygnały akustyczne przekazywane bezpośrednio do ucha słuchającego;
austr. kompozytor i dyrygent;
