takt

Encyklopedia PWN

taniec hiszp. powstały na pocz. XVIII w., tańczony przez solową parę tancerzy przy wtórze gitary i kastanietów, w tempie umiarkowanie szybkim, w takcie trójmiarowym, przeplatany śpiewanymi kupletami;
fonograf
[gr. phōnḗ ‘głos’, ‘dźwięk’, gráphō ‘piszę’],
pierwsze urządzenie do mech. zapisywania i odtwarzania dźwięku, wynalezione 1877 i opatentowane 1888 przez Th.A. Edisona.
introdukcja
[łac. introducio ‘wprowadzenie’],
muz. wstępny odcinek utworu muz., często o charakterze improwizacyjnym, w wolnym tempie, kontrastujący z dalszym tokiem utworu, lecz zarazem ów tok przygotowujący (np. antycypujący jego materiał tematyczny);
Jaques-Dalcroze
[żak dalkrọ:z]
Émile Wymowa, ur. 6 VII 1865, Wiedeń, zm. 1 VII 1950, Genewa,
szwajcarski pedagog muz. i kompozytor;
element notacji muzycznej, pionowa linia przecinająca jedną lub więcej pięciolinii, oddzielająca takty;
białoruska lud. pieśń i taniec zespołowy w takcie parzystym;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia