tabun
Encyklopedia PWN
bojowy środek trujący paralityczno-drgawkowy;
tabun
stado dzikich koni, zwłaszcza stepowych;
[ukr. < tur.],
stanowisko antropologiczne w północnym Izraelu, na południe od Hajfy, na zboczu g. Karmel;
amudyjska kultura, kultura preoryniacka,
archeol. kultura paleolitu występująca na Bliskim Wschodzie, na stanowiskach Jabrud, Adlun i Tabun i w wąwozie Amud w Galilei (stąd nazwa);
związki chemiczne o dużej toksyczności, które użyte na polu walki mogą wywołać u ludzi zatrucia, śmierć lub mieć działanie obezwładniające;
