sztywne

Encyklopedia PWN

fiz. część energii mech. układu fiz. (np. ciała sztywnego) zależna od prędkości jego punktów;
dynamiczne i kinematyczne równania ruchu obrotowego bryły sztywnej wokół jej środka masy lub punktu nieruchomego;
kryształ ciekły, ciecz anizotropowa, faza mezomorficzna,
stan skupienia pośredni między cieczą zwykłą (izotropową) a zwykłym kryształem;
kultywator
[ang. < średniow. łacina cultivo ‘uprawiam’],
narzędzie roln., konne lub ciągnikowe (zawieszane lub przyczepiane) służące do spulchniania i kruszenia zaoranej i zleżałej gleby, spulchniania ścierniska w celu zasiania poplonów, niszczenia darni na polu (co ułatwia orkę), mieszania nawozów mineralnych z glebą i in. prac doprawiających;
grupa roślin zarodnikowych drzewiastych, do której zalicza się ok. 550 gat., należących do 4 spokrewnionych ze sobą rodzin: olbrzymkowatych (Cyathaceae), diksoniowatych (dwuwijkowatych, Dicksoniaceae), Lophosoriaceae i Metaxyaceae, występujących w obszarach międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych (2 ostatnie tylko w Ameryce Południowej i Ameryce Środkowej) najczęściej w górskich lasach deszczowych, rzadko na siedliskach wtórnych.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia