szczegółowy

Encyklopedia PWN

dział dydaktyki zajmujący się specyficznymi zagadnieniami nauczania określonego przedmiotu (np. dydaktyka matematyki), w szkole określonego typu lub stopnia (np. dydaktyka szkoły wyższej).
w myśli chrześc.: dział etyki zajmujący się praktycznymi wskazaniami dotyczącymi typowych sytuacji jakie spotykają człowieka;
ogół subdyscyplin socjol. zajmujących się analizą poszczególnych dziedzin życia społ., w szczególności ich empirycznym badaniem, bez podejmowania pytań z zakresu ogólnej teorii społeczeństwa.
prakseologia
[gr. práxis ‘działanie’, ‘czynność’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
metodol., naukozn.:
pozytywizm
[fr. positivisme < łac. positivus ‘oparty’, ‘uzasadniony’],
filoz. w wąskim rozumieniu — system filozoficzny (filozofii pozytywnej) A. Comte’a wyłożony w Cours de philosophie positive (t. 1–6 1830–42), w szerszym — jeden z głównych nurtów w filozofii XIX i XX w., wywodzący się z refleksji filozoficznej nad poznaniem naukowym oraz nad strukturą metodologiczną i osiągnięciami teoretycznymi i praktycznych nauk szczegółowych (zwłaszcza ścisłych).
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia