syntetycznych
Encyklopedia PWN
związki chemiczne wybiórczo absorbujące promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie widzialnym (o długości fali od ok. 400 do 780 nm) warunkujące barwę organizmów roślinnych i zwierzęcych albo nadające barwę przedmiotom użytkowym.
kauczuk
naturalne lub syntetyczne tworzywo odznaczające się dużą elastycznością (elastomery).
[fr. < indiań. cahuchu ‘łzy drzewa’],
gałąź przemysłu przetwórczego, w której zasadnicze procesy produkcyjne są procesami chemicznymi; stanowi rozwinięcie techniczno-użytkowego nurtu chemii, uprawianego od pradziejów w ramach rozmaitych rzemiosł.
minerały, mineraloidy, rzadziej skały lub substancje pochodzenia organicznego oraz produkty syntetyczne wykorzystywane w jubilerstwie i zdobnictwie.
substancje chem. wiążące się trwale z kolagenem (białkiem) skóry, mające zdolność garbowania.
pigmenty
stałe substancje barwne, bardzo trudno rozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalnikach organicznych, olejach schnących, żywicach syntetycznych.
[łac. pigmentum ‘barwnik’, ‘farba’],