sylabiczny

Encyklopedia PWN

dominujący kształt wiersza m.in. w poezji wł., fr., hiszpańskiej;
sylabiczne pismo, sylabar, sylabariusz,
system znaków graficznych symbolizujących sylaby danego języka (niekiedy są to spółgłoski, a samogłosek należy domyślać się z kontekstu, jak np. w piśmie arabskim), w piśmie alfabetycznym odnoszą się one tylko do pojedynczych głosek,
mowa zorganizowana brzmieniowo
typ wiersza charakterystyczny m.in. dla poezji niem., ang. i rosyjskiej;
pismo posługujące się znakami graficznymi oznaczającymi cząstki dźwiękowe wyrazów; może być: sylabiczne (np. pisma indyjskie), spółgłoskowe (pisma semickie) lub głoskowe (jak pismo gr. i łac.).
Aşık Paşa
[ạszyk pạsza],
ur. 1272, Kırşehir, zm. 1331, tamże,
poeta turecki;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia