substratami
Encyklopedia PWN
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
grupa barwników zawdzięczająca barwę obecności w cząsteczce pięcioczłonowego heterocyklicznego pierścienia tiazolu;
filozof angielski, pochodzenia irlandzkiego, duchowny kościoła anglikańskiego.
biodegradacja
biochemiczny rozkład związków organicznych zachodzący przy udziale mikroorganizmów z wytworzeniem dwutlenku węgla, wody i in. związków mineralnych;
[gr.-łac],
chem. obszar powierzchni katalizatora stałego (kontaktu), na którym zachodzi chemiczna adsorpcja cząstki substratu i tworzenie się kompleksu aktywnego.
Chance
biochemik amer.; specjalista w dziedzinie enzymologii i bioenergetyki biochemicznej;
[czäns]
Britton, ur. 24 VII 1913, Wilkes-Barre (stan Pensylwania), zm. 16 XI 2010, Filadelfia,
