strukturalne

Encyklopedia PWN

językoznawstwo, lingwistyka,
nauka o językach indywidualnych i o języku w ogóle, tzn. o charakterystycznej dla człowieka zdolności mówienia, która odróżnia go od zwierząt.
Kekulé von Stradonitz
[kekulẹ fon sztrạ:donıc]
Friedrich August Wymowa, ur. 7 IX 1829, Darmstadt, zm. 13 VII 1896, Bonn,
chemik niemiecki, jeden z twórców teorii budowy związków organicznych.
ekon. gwałtowne zmniejszenie się aktywności gospodarczej (produkcji, zatrudnienia, inwestycji).
rewolucja przemysłowa, przewrót przemysłowy,
potoczne określenie całości zmian technicznych, ekonomicznych i społecznych będących konsekwencją transformacji gospodarki opartej na wykorzystaniu biologicznych, odnawialnych, źródeł energii (mięśnie, woda, wiatr, drewno) do gospodarki opartej na mineralnych źródłach energii (XVIII–XIX w. — węgiel, XX w. — ropa naftowa);
strukturalizm
[ang. < łac.],
termin upowszechniony w latach 40. XX w.; pierwotnie oznaczał podejście i metodę badawczą stosowane w lingwistyce, następnie stał się nazwą orientacji teoretycznej w antropologii społecznej i kulturowej, badaniach literackich, religioznawstwie i psychologii.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia