stres

Encyklopedia PWN

stres
[ang.],
psychol. stan obciążenia systemu regulacji psychicznej powstający w sytuacji zagrożenia, utrudnienia lub niemożności realizacji ważnych dla jednostki celów, zadań, wartości.
stres
[ang.],
zool. stan organizmu spowodowany działaniem czynników środowiskowych różnego pochodzenia (tzw. stresorów), przeważnie szkodliwych lub w znacznym stopniu naruszających homeostazę wewnątrzustrojową, jak urazy, infekcje, operacje chirurgiczne, niska lub wysoka temperatura otoczenia, różne choroby, u człowieka także bodźce psychiczne.
fizjol. patologiczny stan komórki związany z nagromadzeniem w jej cytoplazmie nadmiaru wolnych rodników tlenowych;
fizjol. reakcja organizmów na niesprzyjające (stresowe) czynniki środowiska (zwane stresorami);
zdolność roślin do zachowania integralności struktur i podtrzymania przebiegu procesów życiowych w niekorzystnych (stresowych) warunkach środowiska;
antocyjany, antocyjaniny,
barwniki roślinne gromadzone w centralnej wakuoli w komórkach kwiatów i owoców, a także w liściach narażonych na stres radiacyjny (stres u roślin);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia