statusu
Encyklopedia PWN
polityka społ. proces zmieniający miejsce jednostek lub grup w strukturach społecznych i w przestrzeni w wyniku zmiany miejsca i charakteru pracy oraz pozycji zawodowej;
samostanowienie narodów, samookreślenie narodów,
podstawowa zasada prawa międzynarodowego oznaczająca prawo do swobodnego określenia statusu politycznego, społecznego, gospodarczego i kulturalnego oraz prawo do utworzenia własnego państwa lub połączenia się z państwem już istniejącym.
traktaty z Indianami, tzw. traktaty numerowane,
umowy zawierane 1871–1921 przez Koronę brytyjską z plemionami indiańskimi na terytorium Kanady;
pojęcie wywodzące się od ang. terminu multiculturalism, obejmujące 3 znaczenia: 1) w płaszczyźnie opisowej wskazuje po prostu na wielość kultur; w. jest więc stwierdzeniem obiektywnego faktu zróżnicowania kulturowego danego społeczeństwa lub — szerzej — faktu istnienia na świecie odmiennych kultur etnicznych, grup rel., subkultur itp.; 2) oznacza również politykę rządową zmierzającą do niwelacji napięć społ. związanych z faktem w. danej populacji; 3) jest też nazwą pewnej doktryny, ruchu, nawet filozofii. W tym ostatnim przypadku w. oznacza działania środowisk mniejszościowych skierowane na emancypację i pełniejszy udział różnych środowisk w życiu społ., polit. i kult. kraju.
