statusu
Encyklopedia PWN
ekwici
grupa społeczna w starożytnym Rzymie.
[łac. equites ‘rycerze’, ‘jeźdźcy’ < equus ‘koń’],
stosunek zależności, w którym jednostka stanowi własność innego człowieka lub instytucji (świątyni, państwa); źródła niewolników: jeńcy i brańcy, sprzedaż i samosprzedaż, niewola za długi, potomstwo niewolników.
uniwersytet
najstarszy, a zarazem podstawowy typ europejskiej wielowydziałowej wyższej uczelni, mającej prawo nadawania stopni naukowych i łączącej funkcje dydaktyczne (kształcenie najwyżej kwalifikowanych kadr zawodowych i pracowników nauki) z funkcjami naukowymi (prowadzenie prac badawczych).
[łac.],
Berlin Zachodni, Westberlin ,
od 1948 do X 1990 odrębna jednostka polityczna;