stanu równowagi
Encyklopedia PWN
wielkość charakteryzująca stan równowagi danej reakcji chemicznej; stosunek iloczynu stężeń produktów do iloczynu stężeń substratów (stężenia reagentów w potęgach równym współczynnikom stechiometrycznym w równaniu reakcji, której równowaga dotyczy).
fiz. związek między parametrami stanu układu termodynamicznego znajdującego się w stanie równowagi, ograniczający ilość parametrów niezależnych;
stan, w którym nie występują tendencje (bodźce) do zmiany zachowań podmiotu gospodarczego lub oddziaływanie tych sił wzajemnie się znosi;
równowaga układu mechanicznego, równowaga ciała,
stan, w którym wszystkie punkty materialne układu mech. znajdują się w spoczynku względem rozpatrywanego układu odniesienia;
stan biocenozy, charakteryzujący się stabilnością łańcuchów pokarmowych i zespołów (równowaga strukturalna), pełnym wykorzystaniem energii wyprodukowanej w cyklu rocznym, bez nadwyżek i deficytów (równowaga energ.) i taką gospodarką zasobami miner., w której eksport poszczególnych pierwiastków równoważy ich import do biocenozy (równowaga materiałowa).
w ujęciu kinetycznym — stan, do którego dąży układ w miarę przebiegu reakcji odwracalnej;
