stabilizujące
Encyklopedia PWN
psychofarmakoterapia
metoda leczenia zaburzeń psychicznych polegająca na podawaniu leków o działaniu psychotropowym, które działając w ośrodkowym układzie nerwowym, zmieniają jego czynność i wywierają wpływ leczn., tzn. powodują ustępowanie zaburzeń psychicznych.
[gr. psychḗ ‘dusza’, phármakon ‘lekarstwo’, therapeía ‘leczenie’],
urządzenie wykorzystujące opór aerodynamiczny do zmniejszania prędkości ciała (np. człowieka, ładunku, bomby) spadającego (lub poruszającego się) w powietrzu.
spekulacja
ekon. w gospodarce rynkowej dążenie do osiągania zysku z transakcji kupna–sprzedaży, zgodnie z zasadą: kupić tanio — sprzedać drogo;
[łac.],
oddziaływanie mające na celu zapewnienie zachowania obiektu w żądany sposób lub w sposób zbliżony do żądanego albo realizację żądanego celu.
med. pourazowe uszkodzenie stawu z całkowitą, trwałą lub chwilową utratą łączności powierzchni stawowych;
Dawesa plan
plan spłaty przez Niemcy reparacji wojennych narzuconych im traktatem wersalskim 1919;
[p. do:za],