stałą dysocjacji elektrolitycznej
Encyklopedia PWN
stosunek iloczynu stężeń jonów powstających podczas dysocjacji elektrolitycznej do stężenia cząsteczek niezdysocjowanych, pozostających w równowadze chemicznej z jonami;
samorzutny proces rozpadu cząsteczek elektrolitów (kwasów, zasad, soli) w roztworach na dodatnio i ujemnie naładowane cząstki, tj. jony;
szwedzki fizykochemik i astrofizyk.
van’t Hoff 
, ur. 30 VIII 1852, Rotterdam, zm. 1 III 1911, Steglitz k. Berlina,
chemik holenderski.
[want họf]
Jacobus Hendricus , ur. 30 VIII 1852, Rotterdam, zm. 1 III 1911, Steglitz k. Berlina,
związki chemiczne odznaczające się charakterystycznymi właściwościami, m.in. kwaśnym smakiem, zdolnością wywoływania reakcji barwnych ze wskaźnikami (np. barwią lakmus na czerwono), roztwarzaniem wielu substancji;
woda, tlenek diwodoru, oksydan, H2O,
związek tlenu i wodoru;
