sprężystą

Encyklopedia PWN

fiz. dziedzina zajmująca się zjawiskami powstawania i rozchodzenia się oraz detekcją fal sprężystych, wywołanych przez nagłe (udarowe) lub okresowe lokalne zmiany temperatury w ośrodku materialnym;
absorpcja
[łac. absorptio ‘wchłanianie’],
fiz. pochłanianie (całkowite lub częściowe) energii promieniowania elektromagnetycznego, fal sprężystych lub promieniowania korpuskularnego (elektronów, neutronów, cząstek α i innych) przez ośrodek, w którym rozchodzi się to promieniowanie.
aerosprężystość, aeroelastyczność,
dział mechaniki, którego przedmiotem badań są zjawiska wzajemnego oddziaływania gazów i opływanych przez nie (lub poruszających się w nich) odkształcalnych ciał sprężystych;
zjawiska polegające na zmianie właściwości magnet. ośrodków materialnych (ciał stałych i cieczy tzw. magnetycznych) pod wpływem naprężeń i deformacji towarzyszących rozchodzeniu się fal sprężystych w tych ośrodkach i odwrotnie, na pojawieniu się naprężeń i deformacji ciał podczas ich magnesowania (magnetostrykcja);
akustyczny układ, akustyczny układ drgający,
obiekt wytwarzający falę sprężystą lub z nią oddziałujący (np. rezonator, absorber).
Bauschingera efekt
[e. bauszıngera],
zjawisko polegające na tym, że w wyniku odkształcania plast. niektórych metali i stopów wartości graniczne naprężeń, związane z przejściem ze stanu sprężystego w plast., zmieniają się w taki sposób, iż zakres sprężysty nie zmniejsza się ani nie zwiększa, a jedynie ulega przesunięciu.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia