sprawcze

Encyklopedia PWN

Tomasz z Akwinu, Akwinata, Doktor Anielski, święty, ur. 1224 lub 1225, Roccasecca k. Neapolu, zm. 7 III 1274, Fossanova,

teolog i filozof, twórca tomizmu.

[sanskr. advaita ‘niedwoistość’, ‘monizm’],

filoz. ind. podstawowe założenie metafizyczne monistycznej wedanty stworzonej przez Gaudapadę (VII w.) i Śankarę (VIII–IX w.);

Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,

filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.

filoz. nieobecność w rzeczy tego, co jej z natury przynależy;

[bạkəl]

Henry Thomas Wymowa

, ur. 24 XI 1821, Lee (hrab. Kent), zm. 29 V 1862, Damaszek,

ang. historyk kultury i socjolog; jeden z czołowych przedstawicieli kierunku pozytywist. w historiografii;

[łac.],

ens primum,

filozoficzne określenie najdoskonalszego bytu;

Materiały dodatkowe