społeczny
Encyklopedia PWN
psychol. nacisk środowiska społ. na zmianę lub zachowanie przez jednostkę postaw, sądów, przekonań;
termin wprowadzony do socjologii przez R.E. Parka na oznaczenie poczucia obcości doświadczanego przez jednostki i/lub grupy w stosunku do jednostek i/lub grup, różniących się od nich miejscem w strukturze społ., stylem życia, religią, narodowością, wykształceniem itp.;
konstrukcjonizm społeczny, konstruktywizm społeczny,
tendencja we współcz. socjologii do przedstawiania rzeczywistości społ. jako stającego się w każdej chwili wytworu działalności jednostek, nie zaś czegoś „gotowego” i zewn. wobec nich, a więc zasadniczo podobnego do niezależnej od ludzi rzeczywistości przyrodniczej.
osoba zajmująca się rozpoznaniem i zaspokajaniem potrzeb w zakresie pomocy społecznej;
katol. ugrupowanie polit., utworzone X 1980;
porządek społeczny, ład społeczny,
stan funkcjonowania instytucji i przebiegu zachowań jednostek, zapewniający istnienie, trwanie i rozwój zbiorowości jako całości.
