spolaryzowana liniowo
Encyklopedia PWN
uporządkowanie kierunków drgań fal.
elastooptyka
doświadczalna metoda analizy stanu naprężenia i odkształcenia w ciałach stałych —
[łac. elasticus ‘sprężysty’, gr. optikós ‘wzrokowy’ < optós ‘widzia(l)ny’],
optyka naprężeń, fotosprężystość,
fiz. skręcenie płaszczyzny polaryzacji światła spolaryzowanego liniowo, rozchodzącego się w izotropowym, przezroczystym ośrodku umieszczonym w silnym polu magnetycznym równoległym do kierunku wiązki światła;
fiz. polaryzator do liniowej polaryzacji światła;
aktywność optyczna, czynność optyczna,
właściwość ośrodka (substancji) przejawiająca się w skręcaniu płaszczyzny polaryzacji przechodzącego przez ten ośrodek światła spolaryzowanego liniowo (skręcalność opt.) lub zmianie stanu polaryzacji z liniowej na eliptyczną (eliptyzacja światła);
technika analizy elektrochemicznej;