spektroskopia

Encyklopedia PWN

dział fizyki współcz. poświęcony badaniu struktury i właściwości jądra atomowego oraz badaniu oddziaływań i procesów jądrowych;

jednostka X, XU,

dawna jednostka długości stosowana do wyrażania długości fali promieniowania w spektroskopii rentgenowskiej, w spektroskopii γ oraz w krystalografii;

nasycenie optyczne,

fiz. stan materii występujący podczas oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego o dużym natężeniu (światła laserowego) z materią, gdy prawdopodobieństwo przejść wymuszonych (czyli zachodzących dzięki emisji wymuszonej i absorpcji) jest dużo większe niż prawdopodobieństwo emisji spontanicznej (emisja światła).

Schawlow

[szọ:lo^u]

Artur Leonard, ur. 5 V 1921, Mount Vernon (stan Nowy Jork), zm. 28 IV 1999, Stanford,

fizyk amerykański;

Siegbahn

[sị:gban]

Kai Manne, ur. 20 IV 1918, Lund, zm. 20 VII 2007, Ängelholm (Skania),

syn Karla Manne’a Georga, fizyk szwedzki;

Wüthrich

[wụ̈trıś]

Kurt, ur. 4 X 1938, Aarberg,

chemik szwajcarski;