składnia
Encyklopedia PWN
gramatyka, której założenia zostały opublikowane 1660 w Grammaire générale et raisonnée C. Lancelota i A. Arnaulda, związanych z Port-Royal-des-Champs;
brat Andrija, ukr. filolog slawista;
muz. rodzaj techniki polifonicznej (polifonia), polegającej na rozpoczynaniu poszczególnych odcinków kompozycji imitacją, w utworach wokalnych — gł. w celu podkreślenia składni tekstu słownego;
językozn. kategoria gramatyczna, której podstawową funkcją jest sygnalizowanie za pomocą składni zgody związków między podmiotem a orzeczeniem (np. chłopiec czytał, dziewczynka czytała, dziecko czytało) lub między członem gł. grupy rzeczownikowej a jego określnikami (np. mały chłopiec, mała dziewczynka, małe dziecko);
objaw zaburzeń psychicznych uważany za typowy dla schizofrenii;
syn Janiny Kulczyckiej-Saloni, językoznawca;
