skały organogeniczne
Encyklopedia PWN
skały organogeniczne, biolity,
→ skała.
skały powstałe na powierzchni skorupy ziemskiej w wyniku nagromadzenia materiału pod wpływem wietrzenia, procesów życiowych, sedymentacji i diagenezy;
wieloskładnikowy, rzadziej jednoskładnikowy zespół minerałów lub substancji mineralnych (bez gleb i świeżo nagromadzonych substancji mineralnych), powstały w przyrodzie w sposób naturalny i tworzący wyodrębnioną geologicznie jednostkę litosfery Ziemi oraz innych planet, a także księżyców i planetoid.
archaik
geol. pierwsza wielka jednostka czasu (jednostka geochronologiczna) w dziejach Ziemi; trwał od ok. 4 mld do 2,5 mld lat temu; także jednostka chronostratygraficzna (eonotem) obejmująca powstałe w tym czasie skały.
[gr. archaikós ‘staroświecki’, archaíos ‘starożytny’],
era archaiczna, eon archaiczny, azoik, archeozoik,
trzeci i ostatni okres (jednostka geochronologiczna) ery mezozoicznej, trwający od ok. 135 do 65 mln lat temu; również nazwa systemu (jednostka chronostratygraficzna) obejmującego skały powstałe w tym czasie.
geol. utwory powstałe na powierzchni Ziemi w wyniku nagromadzenia (sedymentacja) różnorodnych substancji przez czynniki geologiczne — wodę, lodowce, wiatr, organizmy;
