składowe

Encyklopedia PWN

mat. w przestrzeni topologicznej X — każdy maks. podzbiór spójny, czyli spójny podzbiór, który powiększony o jakieś punkty przestrzeni X przestaje już być spójny.
mat. wektor będący rzutem danego wektora na jedną z osi kartezjańskiego układu współrzędnych;
tensor
[łac.],
mat. uogólnienie skalara i wektora;
miara sił wewn. powstających w ciele odkształcanym pod wpływem obciążenia zewn., oddziaływania temperatury (n. cieplne), obróbki cieplnej (np. n. hartownicze), procesu krzepnięcia (n. odlewnicze) i in. oddziaływań zewn. (odkształceń plast., połączeń skurczowych).
pozostałość magnetyczna naturalna, ang. Natural Remanent Magnetization (NRM),
pozostałość magnet. uzyskana przez skały w ziemskim polu magnet. podczas ich powstawania i w czasie historii geol.;
kolorymetr
[łac.-gr.],
fiz. przyrząd do określania barw;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia