sitowy

Encyklopedia PWN

[łac.],

bot. wielocukier (polisacharyd) nierozpuszczalny w wodzie, wyściełający pory w perforowanych ścianach komórek sitowych i członów rurek sitowych;

leptoidy

[gr.],

bot. cienkościenne, wydłużone i żywe komórki, bogate w białka i cukry, przystosowane do przewodzenia substancji org. w łodyżkach gametofitów i trzonkach sporofitów niektórych mchów;

systemiczne preparaty, preparaty układowe,

pestycydy odznaczające się zdolnością przenikania do tkanek roślin, gdzie rozprzestrzeniają się za pomocą wiązek naczyniowo-sitowych — przez część naczyniową (ksylem) od korzeni w górę do pędów i liści bądź odwrotnie, przez część sitową (floem) od liści do korzeni;

towarzyszące komórki,

anat. wyróżnione u roślin okrytozalążkowych komórki miękiszu floemowego (łyko) siostrzane z członami rurek sitowych, którym towarzyszą i z którymi współdziałają, kompensując redukcję normalnych czynności protoplastu elementów sitowych.

ambulakralny układ, układ wodny,

zool. charakterystyczny dla szkarłupni system cienkościennych kanałów i zbiorników wysłanych nabłonkiem rzęskowym;

cedzidło, nucza,

techn. filtr o działaniu okresowym;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>